فضای استاندارد زمین راگبی
زمین بازی مستطیل‌شکل با ابعاد مشخص بین ۹۰ تا ۱۰۰ متر طول و ۶۸ تا ۷۰ متر عرض است. در دو انتهای زمین، نواحی ویژه‌ای برای امتیازگیری وجود دارد. خط وسط زمین را به دو بخش تقسیم می‌کند. خطوط کمکی مثل ۲۲ متری و ۱۰ متری نیز برای تاکتیک‌ها استفاده می‌شود. دروازه‌های H شکل در مرکز منطقه امتیاز نصب می‌گردند. زمین باید چمن‌پوش، صاف و بدون ناهمواری باشد. نور کافی برای دید بازیکنان اهمیت زیادی دارد. تمام خطوط و علائم باید واضح باشند. هر نوع خطر احتمالی باید حذف شود.
۲. توپ و لباس بازیکنان
توپ راگبی بیضوی و استاندارد بوده و از موادی مقاوم ساخته می‌شود. بازیکنان باید لباس‌هایی مناسب با تحرک بالا بپوشند. گارد دهان و کفش‌هایی با استوک برای عملکرد بهتر الزامی هستند. کلاه محافظ در برخی پست‌ها استفاده می‌شود. لباس‌ها باید شماره‌دار و یکدست باشند. داور نیز لباس متفاوتی برای تمایز دارد. دستکش‌ها بندرت و در شرایط ویژه به کار می‌روند. تجهیزات باید با عملکرد سریع بازیکن سازگار باشد. ایمنی باید هم‌زمان با راحتی رعایت شود.
۳. موقعیت‌های بازیکنان در تیم راگبی
تیم‌ها از ۱۵ بازیکن تشکیل شده‌اند. فورواردها بازیکنان قدرتی در جلو هستند. بک‌ها بازیکنان سرعتی و بازی‌سازند. پست‌هایی چون اسکرام‌هف، وینگ و فول‌بک از مهم‌ترین بک‌ها هستند. فورواردها در اسکرام‌ها و لاین‌آوت‌ها مؤثر عمل می‌کنند. تقسیم وظایف دقیق میان پست‌ها حیاتی است. هماهنگی تاکتیکی کلید موفقیت تیمی‌ست. ترکیب مناسب باید با توجه به نقاط قوت تعیین شود. تمرینات تیمی برای تثبیت نقش بازیکنان است. ساختار منظم باعث کاهش خطا می‌شود.
۴. قوانین بازی و امتیازها
ترای با قرار دادن توپ در منطقه امتیاز حریف ثبت می‌شود و ۵ امتیاز دارد. پس از آن، ضربه‌ای برای کسب ۲ امتیاز دیگر زده می‌شود. پنالتی‌ها نیز در صورت موفقیت ۳ امتیاز دارند. پاس به جلو ممنوع است و انتقال باید به عقب انجام شود. خطاها با دستور داور جبران یا مجازات می‌شود. اسکرام یا ضربه‌ی آزاد روش ادامه بازی است. داور از کارت‌ها برای نظم‌دهی استفاده می‌کند. رعایت قوانین باعث روانی بازی می‌شود. نظارت داور در طول مسابقه پیوسته است.
:: بازدید از این مطلب : 1
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
